Ik ben niet boos op mezelf of op de wereld. Ik zie deze periode juist als een kans om nog meer in contact te komen met mezelf. Mijn lichaam helpt mij daar een handje bij.

Afgelopen weekend kreeg ik een link doorgestuurd van mijn schoonzusje. Het was de link het programma Hollandse Zaken. In deze aflevering gingen ze in op long covid. Er zijn veel Nederlanders die te maken hebben met long covid. Maar zien ze in Den Haag ook wat het doet voor deze mensen? En voor de samenleving?

Ik herkende mezelf in de mensen en in de verhalen. Jezelf niet terug herkennen, hele dagen moe en futloos zijn, hartkloppingen, verminderd concentratievermogen, weinig prikkels aankunnen en benauwd.

Niet gehoord voelen

Tijdens de uitzending kwam ter sprake dat niet iedereen zich gehoord voelde. Nadat er uit diverse onderzoeken niets naar voren kwam dacht men dat het tussen de oren zat. En dat is frustrerend als jij weet dat het niet zo is. Gelukkig heb ik dat niet ervaren.

Mijn huisarts nam mij gelijk serieus, ook mijn werkgever en omgeving. Gelukkig maar, want je onbegrepen voelen is super vervelend. Ik moet er wel bijzeggen dat dit om mensen gaat die twee jaar geleden corona opliepen. Er was toen nog niet veel bekend over long covid. En ik begrijp dat een arts, als ze medisch niets kunnen vinden, het gooien op het mentale stuk.

Eén van de vrouwen die aan het woord kwam in de uitzending was vrachtwagenchauffeur. Ze kreeg te horen dat ze waarschijnlijk een burn-out had. Ze kon zich er niets bij voorstellen, maar ging toch op onderzoek uit. Ze zag een wezenlijk verschil tussen wat zij heeft en een burn-out, namelijk dat ze zin had om plannen te maken. Dat zette mij aan het denken.

Verschil tussen long covid en een burn-out

Ik ben inmiddels ervaringsdeskundige op beide vlakken. En er is inderdaad een groot verschil. Tijdens mijn burn-outs was ik zowel lichamelijk als mentaal opgebrand. Ik kon niet meer en wilde ook niet meer. Het liefste wilde ik de hele dag onder de dekens liggen en verder niets. Nu wil mijn lichaam niet, maar mentaal gezien zit ik vol energie.

Ik kan niet wachten om mezelf weer in leuk jurkje te hijsen, mijn nagels te lakken en make-upje aan te brengen. Mezelf mooi maken voor mezelf en voor Danny.
Ik heb ontzettend veel zin om weer lange wandelingen te maken met Pepper. Uit eten te gaan, met vriendinnen af te spreken. Een avondje lekker doorzakken. Ik wil het allemaal, maar mijn lijf wil niet. Midden in mijn burn-out periodes moest ik niet denken aan bovenstaande activiteiten. Alles was te veel.

Tijdens mijn burn-out kon ik mezelf fysiek moe maken om mentaal ruimte te creëren. Ik ging dan een uur wandelen. Daar moet ik nu tijdens long covid niet aan denken. Mijn lichaam reageert zo heftig dat ik echt helse pijn kan ervaren in mijn lijf. Zodra ik iets over mijn grenzen ga moet ik het bekopen. Die reactie was tijdens de burn-out niet aanwezig. Ik voelde me wel moe naar een wandeling, maar mijn spieren verkrampten zich niet zo erg dat ik er ‘s nachts van wakker lag.

Overeenkomsten tussen long covid en een burn-out

Toch zie ik ook overeenkomsten. Wakker worden na een lange nacht slapen en je nog doodmoe voelen. Op sommige dagen vind ik het mentaal ook zwaar en vind ik mezelf heel zielig. Ik snap de vergelijking wel. Je voelt je zo moe dat je niet vooruit te branden bent.

Bij een burn-out heb je ook last van prikkels die je te veel worden. Ik kan me nog goed herinneren dat ik tijdens mijn eerste burn-out naar de markt ging om vis te halen. Maar ik werd knettergek van al die mensen om me heen. Ik ben huilend terug naar huis gerent. Zonder vis. Ik kon het niet aan al die mensen om me heen. Dat heb ik nu ook. Na een half uur bezoek ben ik gesloopt. Ik kan ook alleen afspreken als de rest van het gezin niet thuis is, anders wordt het teveel.

Een signaal van mijn lichaam

Ook nu is het mijn lichaam dat mij een halt toeroept. Mentaal ben ik misschien niet opgebrand, toch is dit een signaal van mijn lichaam dat ik rust nodig heb. Inmiddels heb ik wel geleerd dat ik dit soort signalen niet meer mag negeren. Als ik dat wel doe, dan wordt deze long covid gevolgd door een burn-out.

Ik geloof ook dat een burn-out wel een gevolg kan worden van long covid. Men ziet dat long covidpatiënten voornamelijk vrouw zijn en vrouwen met een druk bestaan. Deze groep heeft waarschijnlijk ook veel moeite met zich overgeven aan een lichaam dat niet wil. Doordat ik in het verleden al veel aan persoonlijke ontwikkeling heb gedaan, zie ik deze valkuilen.

Daarnaast is er altijd een samenwerking tussen je lichaam en mind. Zonder je brein ervaart je lichaam sowieso geen (pijn)prikkels. Daarbij sla je onverwerkte emoties op in je brein en in je cellen. Waardoor deze op een later moment alsnog de kop op steken. Wat kan resulteren in een burn-out, griep, long covid of wat voor een ziekte dan ook. Je kunt het niet los van elkaar zien. Toch is het belangrijk om de juiste diagnose te stellen om vervolgens de juiste behandeling te krijgen. De behandeling van long covid is een hele andere dan die van een burn-out.

Tijd van overgave

Het is tijd om me over te geven. Dat is ook precies wat er tijdens een therapiesessie naar voren kwam. Stop met je best doen! Je wilt zo graag weer je oude leventje oppakken dat je alles op alles zet. Maar dat werkt je juist tegen. Ik heb dan wel al veel geleerd, maar ben geen heilig boontje 😉Geef je over!

Dat doe ik door steeds weer even mijn ogen dicht te doen en te voelen wat mijn lichaam nodig heeft. Is dat rust? Dan ga ik liggen en doe ik mijn ogen dicht. Of ik zet een lekker muziekje op en lees een boek. Ik plan geen huishoudelijke taken meer. Ik kijk hoe ik me die dag voel en wat ik aankan. Als dat niks is, dan doe ik niks. Voel ik me redelijk goed, dan hang ik een wasje op (in fases natuurlijk).

En dit geldt niet als je ziek bent, maar zou je altijd moeten doen. Het helpt om je om goed voor jezelf te zorgen.

Schrijven

Wat me ook heel goed helpt en waar ik voldoening van krijg is schrijven. Deze blogs voelen als een uitlaatklep en heeft meerdere doelen:

• Ik krijg er voldoening van, omdat ik het leuk vind om te doen.
• Mijn omgeving kan lezen hoe het met me gaat. Dat scheelt weer praten (wat heel vermoeiend is). Dat is niet vervelend bedoeld. Ik vind het heel fijn dat mensen aan me denken en willen weten hoe het met me gaat. Daarom vind ik het ook fijn om ze op deze manier mee te laten lezen.
• Ik voel me nuttig. Door mijn verhaal te vertellen en mijn stem te laten horen maak ik de wereld om me heen bewust van wat long covid inhoudt.
• Ik hoop er anderen mee te inspireren.

Schrijven in mijn journal helpt me bij het helder krijgen van mijn gedachten. Deze blogs zorgen ervoor dat ik het gevoel heb dat ik nog besta. Dat klinkt heftig, maar dat is wel het lastigste aan deze situatie. Je hebt af en toe het gevoel dat je nutteloos bent. Op deze manier heb ik het gevoel dat ik een bijdrage lever aan de wereld. Ook al schrijf en plaats ik deze blog in fases. Ik voel me er goed bij.

In contact met jezelf

Het zorgt ervoor dat het contact met mezelf sterker wordt. Ik word als het ware gedwongen om te luisteren naar mijn lichaam. Het geeft me gelijk de gelegenheid om te luisteren naar wat de stem binnenin mij nog meer te vertellen heeft. Dat doe ik op verschillende manieren. Maar daar zal ik een andere keer op in gaan. Deze blog is al veel te lang geworden.

Boek 

Ik heb het plan om een boek te gaan schrijven over deze ervaringen. Zowel long covid als mijn burn-outs hebben mij veel geleerd. Hoe is het om van de ene op de andere dag je leven kwijt te zijn. Wie ben je als alles om je heen wegvalt? Het gaat over de ontdekking dat ik al langere tijd de verbinding met mezelf kwijt was. En hoe ik die terug vond? Welke hulp ik daarbij krijg. Ik zit nog middenin het proces, maar deze droom ga ik waarmaken. Hoelang dit duurt? Geen idee. Wil je op de hoogte blijven?  Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Dank je wel dat je het tot zover hebt volgehouden. En dank je wel dat je mijn verhaal leest en me nuttig laat voelen 😉.

Als je het leuk vindt, laat dan een berichtje achter. Ik lees ze graag!

Ik ben een boek aan het schrijven met de titel Long Covid, meer dan moe. Het gaat over mijn reis van wanhoop naar vertrouwen. Long covid is zoveel meer dan alleen moe zijn. Ik wil graag meer bewustzijn creëren voor de ziekte, maar tegelijkertijd je ook laten inzien dat je meer bent dan long covid. En dat je lijf je iets wil vertellen. Jij hoeft alleen maar te luisteren. Ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan. Daarom ook dit boek. Om je mee te nemen in mijn reis en wie weet haal je er iets waardevols uit ;-). Op de hoogte blijven van de laatste nieuwtjes omtrent het boek? Schrijf je in voor de nieuwsbrief hier aan de zijkant of kijk hier.