Vrijheid 2.0

Vrijheid….

…komt altijd terug als ik mijn kernwaarden bepaal of een visionboard maak. Vrijheid is enorm belangrijk voor mij. Deze vrijheid deels kwijtraken was een van de moeilijkste dingen om te accepteren afgelopen jaar. Begrijp me goed ik ben me ervan bewust dat in vergelijking met anderen ik zo vrij ben als een vogeltje. Ik leef in een vrij land zonder oorlog, waar ik mijn eigen mening mag uiten en ik woon op een fijne plek met een vrij uitzicht.

Toch voel ik me beperkt in mijn vrijheid. Al zo lang als ik me kan herinneren wilde ik onafhankelijk zijn. Als meisje speelde ik moedertje, maar wel eentje die een eigen carrière had en die onafhankelijk was met een eigen rijbewijs. Ik weet niet waarom, maar het is altijd een belangrijk issue geweest voor mij. Door long covid raakte ik deze vrijheid kwijt. Mijn rijbewijs heb ik weliswaar nog, maar deelnemen aan het verkeer lukt me niet. Het gaat te snel, er zijn te veel prikkels.

Ik mis de vrijheid van het bos

Gelukkig wonen we niet midden in de stad en kan ik een kleine wandeling maken rondom ons huis. Daar ben ik heel dankbaar voor, maar ik mis het bos. Heerlijk struinen door het bos, de knisperende blaadjes onder mijn voeten, de vogels die fluiten en die geur (die ik graag in een potje zou stoppen). Danny heeft me mee naar het bos genomen en ook mijn lieve vriendin Célie. Maar ik wil zelf kunnen gaan als ik dat wil. Ik nam vrijheid altijd voor lief, maar dat is nu anders

Trots opzij voor mijn vrijheid

Dat lukt nu weer. Want ik heb mijn trots opzijgezet en een scootmobiel aangevraagd. Ik reed laatst met tranen in mijn ogen naar het bos, parkeerde mijn scootmobiel en snoof die heerlijke geur op. Ik voelde me zo ontzettend vrij. Vandaag ging ik weer. Ik nam een kopje thee mee en liet me zakken op een boomstronk. Ik genoot van alle bosgeluiden, de frisse lucht op mijn huid en een overheerlijk kopje thee. Dit.is.vrijheid. Kunnen gaan en staan waar je wil. Ik ben zo dankbaar voor de scootmobiel.

Ik kreeg een paar keer te horen dat men het confronterend vindt. En dat snap ik, maar ik zie het anders. Ik zie het als een tijdelijke oplossing en …. Mijn weg naar vrijheid. Dus als je me binnenkort voorbijziet cruisen zwaai dan even. Liever niet toeteren want dan schrik ik me een hoedje 😉.

Schrijven brengt mij ook vrijheid. De vrijheid om mijn gedachten op papier te zetten en om mijn patronen inzichtelijk te krijgen. Schrijven helpt me ook bij de verwerking en het herstel van long covid. Wil je op de hoogte blijven over het boek dat ik hierover schrijf? Schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief en ik hou je op de hoogte.

Wat is voor jou vrijheid? En neem jij het wel eens voor lief?